Help, ik voel zoveel! Of zo weinig… Hoe kan dit toch?

Overspoeld, in je hoofd of verward?

Voel je soms zoveel dat je geen idee hebt wat je met al die gevoelens aan moet? Word je bijvoorbeeld ineens overspoeld door verdriet, angst/paniek of boosheid? Soms misschien niet eens door een duidelijke aanleiding? Of ervaar je soms een heftige emotionele reactie op een ogenschijnlijk kleine aanleiding? Of vraag jij je juist af waarom je soms zo weinig voelt of meer vanuit je hoofd leeft? Of heb je geen flauw idee hoe je je nu daadwerkelijk voelt? Het kan ook zijn dat jij meer last hebt van somberheid, je verdoofd voelen of vermoeid.

De blauwdruk voor jouw manier van omgaan met emoties: de kindertijd

Omgaan met emoties, het lijkt zoiets simpels. Toch is het dat niet. Wist je dat jouw manier van omgaan met je gevoelens veel vertelt over hoe je vroeger geleerd hebt met je gevoelens om te gaan? Of over hoe je dit misschien juist niet hebt geleerd? Over hoe er in jouw gezin met gevoelens werd omgegaan of welke boodschap je kreeg of hebt opgepikt over het ervaren of uiten van bepaalde emoties?

Niemand wordt rationeel geboren

Een mens is een wezen met gevoel. Niemand wordt rationeel of afgesloten van zijn gevoel geboren. Als je op een gegeven moment in je leven merkt dat je eigenlijk alleen in je hoofd zit of niet in contact staat met je gevoel, is hier vaak een reden voor. Ergens is er een aanleiding geweest om de deksel op je gevoel te leggen. Je hebt misschien ergens de boodschap gekregen of gevoeld dat voelen niet oké was of niet gewaardeerd werd. Of je werd afgewezen als je met je gevoel kwam. Of er was zoveel te voelen, dat dit meer was dan wat je op dat moment aankon en toen sloot je je af. Misschien was het niet veilig om te voelen of was er hierbij te weinig steun of begeleiding voor je.

Kind, doe toch niet zo boos

Het kan ook zijn dat bepaalde emoties wel geaccepteerd werden, bijvoorbeeld verdriet, maar dat je op andere emoties, zoals boosheid, een afwijzende reactie kreeg. Misschien omdat je ouders het lastig vonden om met jouw boosheid om te gaan of hierdoor zelf geraakt werden. Misschien werden ze wel geconfronteerd met hun eigen onderdrukte boosheid. Als jij, vroeger als je huilde, de boodschap kreeg dat je je niet aan moest stellen, kan het goed zijn dat je besloot je tranen in te slikken. Als je bent opgegroeid in een rationeel gezin, heb je misschien de conclusie getrokken dat gevoelens niet de bedoeling zijn. Of je hebt daardoor niet geleerd je gevoelens te herkennen, doordat je hierin weinig gespiegeld werd. Dat kan zeer verwarrend zijn voor een kind.

Er is iets mis met mij!

Al dit soort factoren kan een reden zijn voor een kind om zijn gevoelens niet meer te tonen of zelfs te voelen. Of om gevoelens alleen te laten komen als het alleen is. Het is pijnlijk voor een kind als zijn gevoel niet wordt ontvangen of als het geen herkenning of steun vindt hierin. Om die pijn niet meer te voelen, kan een kind zich gaan afsluiten voor zijn gevoelens. Misschien denkt het ook: ik ben niet oké, er is iets mis met mij.

Iedereen laat me in de steek!

Het kan ook zijn dat je in je huidige leven soms ineens zo’n sterke emotie voelt dat je hierdoor overweldigd wordt. Iemand snijdt je bijvoorbeeld af in het verkeer en je wordt ineens woedend en zit te vloeken en tieren in je auto! De emotie is dan wel logisch, maar de lading is groter dan bij de situatie past. Of je vraagt je partner eindelijk of hij je ergens mee wil helpen, nadat je al tijden alleen zat te modderen, en hij heeft net geen tijd en je explodeert van woede of barst in tranen uit. Je voelt je zo in de steek gelaten! Of er gebeurt iets waarvan je erg schrikt of bang wordt, zoals een inbraak in de buurt, en je durft weken niet meer te slapen, omdat je zo bang bent. Je raakt de angst niet meer kwijt en bij een kleine nieuwe aanleiding speelt hij weer op. Ook kun je denken aan een collega die je kritische feedback geeft. Ineens zit je te snikken, je voelt je totaal afgewezen en je snapt niet waarom.

Terug in de tijd: triggers

Hoe werkt dit nu precies? Het ene moment voel je je misschien nog rustig en ineens stijgt je emotie door een kleine aanleiding tot boven het kookpunt. Vaak is er dan sprake van een trigger. Er gebeurt iets dat je zo doet denken aan een situatie of gevoel van vroeger, dat je ineens terug in de tijd lijkt te gaan. Je voelt je weer precies hetzelfde als dat kind van toen dat zich zo niet gezien, afgewezen of in de steek gelaten voelde. Je kunt niet goed meer zien dat dit oude plaatje voor de situatie van nu komt en dat de emotionele lading niet bij nu, maar bij toen hoort.

Chronisch boos, verdrietig, angstig

Ook kan het zijn dat je je in een bepaalde periode eigenlijk voortdurend boos, verdrietig of angstig voelt. En dat je niet goed snapt waarom. Het kan zijn dat dit veroorzaakt wordt door onverwerkte ervaringen uit een eerdere periode in je leven. Op het moment dat deze ervaring plaatsvond, was het misschien niet mogelijk hiermee te dealen, omdat het teveel was of omdat je er de draagkracht, ruimte of steun niet voor had. Misschien stopte je de bijbehorende emoties daarom weg of sloot je je ervoor af. Maar ze zijn ergens gebleven en op een gegeven moment melden ze zich. Als een duveltje uit een doosje. Ze vragen als het ware met terugwerkende kracht je aandacht. Diep in ons is er namelijk altijd een verlangen om te helen, dingen op te lossen.

Leren omgaan met emoties door spiegeling

Maar hoe leert een kind omgaan met emoties? Stel je eens een baby voor die huilt. Als moeder dan komt en het kindje oppakt, liefdevol vasthoudt, troost en spiegelt in zijn emotie, bijvoorbeeld door met haar ogen deze emotie te weerspiegelen, is dat een belangrijke ervaring voor de baby. Hij leert hierdoor niet alleen dat het veilig is om te voelen, dat mama er is als hij iets voelt, maar ook ziet hij de emotie terug in de ogen van moeder. Hij wordt herkend, gesteund , getroost, vastgehouden, er is een bedding en er is veiligheid. Hierdoor kunnen zijn emotie en systeem worden gereguleerd.

Stress door een belaste of afwezige ouder

Maar wat nu als de ouder dit niet op die manier kan? Bijvoorbeeld omdat moeder druk is, gestresst is, emotioneel afwezig is, zorgen heeft, depressief is, verdrietig of in de rouw is of zelfs boos of afwijzend reageert? Het kind niet oppakt of alleen functioneel, het niet goed kan spiegelen omdat ze vol zit met eigen emoties of zelfs laat huilen? Dit creëert grote stress in het systeem van een kind. Het is namelijk voor zijn overleving en de regulatie van zijn emoties afhankelijk van de omgeving.

Een ontoereikende emotionele bedding geeft later klachten

Deze stress wordt niet gereguleerd, omdat ook hiervoor een aanwezige, rustige, koesterende, afgestemde verzorger en veilig fysiek contact nodig zijn. Het systeem blijft dan in een stresstoestand, er vindt geen regulatie plaats. Wat er dan gebeurt, is dat het zenuwstelsel in de basis ontregeld raakt. Al die emoties die er dan zijn, zoals angst, verdriet en boosheid zetten zich met de bijbehorende stress vast in het zenuwstelsel. En dit kan op een gegeven moment klachten geven, in de vorm van chronische stress, emotioregulatieproblematiek, angsten, spanning in het lichaam, slaapproblemen en zelfs fysieke klachten.

Buikpijn? Lieverd je bent gewoon een beetje bang…

Als een kind ouder is, leert het zijn emoties herkennen doordat de omgeving het kind ziet, verwelkomt en bevestigt in zijn emotie. De omgeving vertelt het kind dat die buikpijn misschien wel komt doordat het zenuwachtig is voor zwemles en dat als het kind huilt, het misschien wel verdrietig is. Het kind wordt getroost, misschien even vastgehouden. Dan leert het kind: dat is dus verdriet en mijn ouders houden ook van me als ik verdrietig ben. De emotie en zijn lichaam worden gereguleerd, het systeem kalmeert.

Kom op, niet huilen

Je kunt je misschien voorstellen dat ouders die zelf trauma’s of kwetsuren hebben opgelopen of zelf weinig steun en begeleiding hebben gehad in het omgaan met emoties dit soms lastiger vinden dan ouders met een goede basis hierin. Sommige ouders wijzen, soms onbewust of ongewild, de emoties van het kind af, zeggen het flink te zijn, zich niet aan te stellen of worden in het ergste geval boos vanuit hun eigen onmacht. Dit heeft grote gevolgen voor een kind. Het leert niet met zijn emoties om te gaan, er vindt onvoldoende regulatie plaats en het kind voelt zich mogelijk afgewezen.

Overlevingsstrategieën

In zulke gevallen kunnen er overlevingstrategieën ontstaan. Een kind is afhankelijk van zijn ouders om te overleven en zal zich aanpassen aan de situatie. Het zal dat gedrag vertonen waarmee het het meest geaccepteerd of geliefd wordt of waarmee de kans op veiligheid en overleving het grootst is. Het kan zijn emoties gaan wegstoppen, zijn tranen inslikken, flink proberen zijn, zich afsluiten voor zijn gevoel.

Toen broodnodig, nu soms een belemmering

Deze overlevingsstrategieën waren toen een hele slimme oplossing voor de situatie en hard nodig. Echter, in ons huidige leven vormen deze soms een belemmering. We stoppen onze emoties nog steeds weg, houden ons onnodig groot, leven vanuit ons hoofd of dealen alleen met onze angst, boosheid of ons verdriet. Of we verliezen het contact met ons gevoel en raken depressief, voelen ons verdoofd of ontwikkelen lichamelijke klachten. We snappen bijvoorbeeld niet waarom we zoveel spanning in ons lichaam ervaren of waar die voortdurende buikpijn of hoofdpijn vandaan komt. De emoties melden zich dan door lichamelijke signalen.

Het goede nieuws: omgaan met emoties kan je ook als volwassene leren!

Heb jij vroeger niet optimaal geleerd met je emoties om te gaan en heb je hier nu nog last van, wanhoop dan niet. Het goede nieuws is namelijk dat je op elk moment in je leven alsnog kunt leren om op een voor jou meer helpende manier om te gaan met emoties! Het is hierbij wel belangrijk dat je in dit leerproces begeleid wordt. Zoals je al las, zijn er bij het leren omgaan met emoties namelijk een veilige bedding en een aanwezige, rustige ander nodig die je kan spiegelen en verwelkomen in je emoties en je kan helpen deze te leren herkennen, uiten, hanteren en reguleren. Want dat is in je eentje erg lastig!

Lichaamsgerichte Therapie Groningen bij het omgaan met emoties

Worstel jij ook met het omgaan met je emoties en wil je leren anders met je emoties om te gaan? Wil je leren wat jouw mechanismen hierin zijn en hoe deze zijn ontstaan? En onderzoeken of deze nu nog helpend zijn of toe aan een update?  Lichaamsgerichte therapie is een complete en zeer effectieve therapie om te leren op een voor jou gezondere of meer helpende manier met je emoties om te gaan. Emoties en ervaringen worden namelijk in ons lichaam en zenuwstelsel opgeslagen. Doordat we bij lichaamsgerichte therapie zowel met het gesprek als met jouw lichaam en zenuwstelsel werken, is het mogelijk oude emotionele ervaringen effectief en duurzaam te verwerken, integreren of indien mogelijk los te laten.

Lichaamsgerichte Therapie: weer lekker in je vel

In de therapie onderzoeken we samen welke overlevingsmechanismen jij gebruikt en hoe we deze naar jouw wensen kunnen updaten. Ook onderzoeken we hoe jouw emoties zijn opgeslagen in jouw lichaam en zenuwstelsel, wat jouw lichamelijke signalen of klachten je vertellen en hoe je hiernaar kunt luisteren. Waardoor je weer lekker in je vel komt te zitten en je je weer vrijer, energieker en emotioneel in balans gaat voelen.

Wil jij emotioneel in balans komen? Of wil je meer weten over Lichaamsgerichte Therapie Groningen?

Wil jij ook met je emoties aan de slag en je weer vrij, energiek en in balans voelen? Of wil je meer weten over Lichaamsgerichte Therapie en wat ik voor jou zou kunnen doen? Neem dan gerust contact met mij op door het contactformulier in te vullen op de website, mij te mailen of te bellen. Ook ben je welkom voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Ik begeleid je graag!

Actie: gratis telefonische sessie Grip op je gevoel

Wil jij ontdekken hoe je jouw emotionele balans kunt hervinden? Ik geef nu gratis 15 telefonische Grip op je gevoel-sessies van 30 minuten weg ter waarde van 45 euro! Interesse? Meld je dan snel aan via onderstaande link en reserveer je plek!